Ik zag ooit een spel in een boek van Michael Rosenberg en dit spel deed me daadwerkelijk happen naar adem. Het is sowieso een boek dat vol staat met schitterende verhalen over de avonturen van de auteur als bridgepartner van Zia. Daarnaast staat Rosenberg bekend als een van de beste én snelste analisten op het gebied van bridge ter wereld. Een aantal verbluffende bewijzen hiervan zijn te vinden in het boek.
Het onderstaande spel liet mij ademloos achter. Als/dan-denken is erg belangrijk in bridge. Redenaties die gebouwd zijn op veronderstellingen leiden erg vaak tot de beste conclusies en zeer goede speelplannen. ‘Als oost ♥H heeft (waar ik vanuit moet gaan om überhaupt een kans te maken) dan kan hij ♦A er niet bij hebben omdat hij heeft gepast op de opening van zijn partner.' Over zulke redenaties hebben we het dan, in diverse moeilijkheden, waar het uiteraard allemaal om draait in dit spelletje.
Na een 4♦ opening van west wordt zuid leider in 6♠.
West komt uit met ♦H die oost (gedwongen) overneemt met ♦A. Gezien het bieden is het duidelijk dat ♦A sec zit. Oost speelt schoppen na voor de negen waarop west een ruiten wegdoet.
Hoe maak je 6♠ met 100% zekerheid?
Er zijn twaalf slagen, maar door de hartenblokkade kun je die niet maken. Toen ik de puzzel las had ik het idee dat er wel iemand in dwang te spelen was, maar hoe langer ik er naar keek, hoe meer het me duidelijk werd dat je dan toch op een zeker moment moet raden hoe het zit.
De 100 oplossing (die moeilijk te vinden is) bleek van een fantastische elegante logica te zijn. Je wilt natuurlijk als het kan klaveren in de dummy troeven, maar je wilt niet riskeren dat oost de eerste of tweede klaveren troeft. Dus hanteer de volgende redenatie:
West heeft een zevenkaart ruiten en kan dus geen zevenkaart harten hebben. Oost (de enige speler die troef heeft) heeft derhalve minstens een harten. Speel dus ♥H.
Victor Silverstone liet deze figuur in 1975 zien aan Rosenberg die hem SEE SAW (zie, zag) doopte.
Zelfs terwijl ik dit schrijf kan ik me nóg verwonderen over de schoonheid en het ritme van deze speelfiguur. Het is het mooiste voorbeeld van ‘als/dan’ denken dat ik ken in bridge. (Het mooie ervan is natuurlijk ook, dat het echt niet al te ingewikkeld is, je moet het alleen even bedenken.)